23 Οκτ Σε πορεία παρακμής και σήψης

Συγκλονίζεται η χώρα από το σκάνδαλο του Κολωνού, του βιασμού και της εκπόρνευσης ενός παιδιού 12 ετών. Ένα επεισόδιο σε μία μακρά αλυσίδα παρόμοιων περιστατικών βαθιάς σήψης και ηθικής παρακμής.

Ο Ηλίας Μίχος καθομολογίαν του βιαστής της 12χρονης και προαγωγός της είναι νοικοκύρης, επιχειρηματίας με αναθέσεις έργων από το κράτος και το Δήμο Αθηναίων χιλιάδων ευρώ, ορθόδοξος χριστιανός με μακριούς σταυρούς ήταν και επίτροπος στην εκκλησία της συνοικίας του και   κρατούσε  μάλιστα το σταυρό  στις θρησκευτικές εκδηλώσεις, φιλάνθρωπος με πλήθος αγαθοεργίες, βαθιά πολιτικοποιημένος τοπικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας με σχέσεις με τους τοπικούς παράγοντες, δημάρχους, περιφερειάρχες, βουλευτές, ηθοποιούς ομοϊδεάτες, σύζυγο διαμερισματικό σύμβουλο στην παράταξη Μπακογιάννη στο Δήμο Αθηναίων. Είχε όλες αυτές τις ιδιότητες, πραγματικός νοικοκύρης και σεβαστό πρόσωπο στη συνοικία του.

Με τα προηγούμενα δεν ισχυριζόμαστε ότι όλοι οι νεοδημοκράτες, όλοι οι δεξιοί είναι αυτού του φυράματος, αλλά ο άνθρωπος είχε όλα όσα περιγράψαμε, τι να κάνουμε;

Η Νέα Δημοκρατία έπεσε από τα σύννεφα όταν βγήκε στην επιφάνεια το τεράστιο αυτό σκάνδαλο, δεν γνώριζε κανείς το παραμικρό και αντεπιτίθεται τονίζοντας ότι ταυτίζουν ένα ολόκληρο κόμμα με έναν παιδόφιλο.

Το ερώτημα είναι σε ολόκληρο τον Κολωνό και τα Σεπόλια δεν υπάρχουν νεοδημοκράτες μέλη και οπαδοί,  κανείς δεν γνώριζε κάτι γι’αυτόν και δεν έφτασε το παραμικρό στους παράγοντες του κόμματος; Δεν έχει ούτε ένα ηθοποιό μέλος ή οπαδό  η Νέα Δημοκρατία πού να γνώριζε το παραμικρό για το βίο και την πολιτεία του Λιγνάδη όταν στο σπίτι του μπαινόβγαιναν δεκάδες και εκατοντάδες νέοι;

Κανείς δεν γνώριζε κάτι για τον παιδόφιλο βουλευτή Κέρκυρας Γεωργιάδη που η δράση του έφτασε μέχρι τη Μολδαβία και ο οποίος μάλιστα αθωώθηκε διότι το αδίκημα  για το οποίο κατηγορούνταν παραγραφεί;

Μία τόσο τετραπέρατη ηγεσία έχει τόσο μεγάλες ελλείψεις και αδυναμίες; Διαμαρτύρεται και απόλυτα δικαιολογημένα η Νέα Δημοκρατία για τα άθλια φασιστικού χαρακτήρα hashtag  από Συριζαίους του τύπου ‘‘Νέα Δημοκρατία βιαστές” και “Μητσοτάκη γ*******”, για τα νεοδημοκρατικά hashtag “καλύτερα χίλιες φορές παιδεραστής παρά τουρκόσπορος και ανθέλληνας” ή “χίλιες φορές παιδεραστής  παρά ψεύτης σταλινοφασίστας” δεν γνωρίζει κάτι; Είναι άδικο το συμπέρασμα ότι η σαπίλα και οι αντιδραστικές συμπεριφορές που δεν έχουν καμία σχέση με πολιτική αντιπαράθεση αλλά είναι κυριολεκτικά βούρκος είναι ευρύτατα διαδεδομένες και στα δύο κόμματα του σημερινού δικομματισμού και για την αντιμετώπιση του φαινομένου αυτού δεν γίνεται το παραμικρό;

Η σαπίλα στον πολιτικό κόσμο, στα κόμματα και στο πολιτικό σύστημα, στην επιχειρηματική ελίτ και σε ολόκληρη την “καλή κοινωνία” είναι τεράστια, δυστυχώς, όμως, δεν σταματάει εκεί μολύνει ολόκληρο το κοινωνικό σώμα, αναδύεται δυσοσμία.

Η Νέα Δημοκρατία σε κάθε είδους έγκλημα ή “έγκλημα” έχει στερεότυπη την απάντηση. Αναβαθμίζει την αντίστοιχη ποινή, την κάνει πιο αυστηρή και ισχυρίζεται ότι με αυτόν τον τρόπο το έγκλημα θα εξαλειφθεί ή τουλάχιστον δραστικά θα περιοριστεί. Εδώ φαίνεται κοροϊδευμαστε.

Η αιτία των εγκληματικών συμπεριφορών δεν είναι σε καμία περίπτωση οι χαμηλές ποινές που προβλέπουν οι νόμοι αυτό είναι αντιστροφή της πραγματικότητας.

Τα κοινωνικά φαινόμενα τα διαμορφώνει το σύνολο των συνθηκών μέσα στις οποίες ζουν οι άνθρωποι, συνθήκες οικονομικές, κοινωνικές, συνθήκες εργασίας, σχέσεις εργασίας, γειτονιά, περίγυρος, σχολείο και εκκλησία κλπ. Το οικονομικό Status δηλαδή των ανθρώπων και το σύνολο των Ιδεών, των αξιών και των αντιλήψεων που υπάρχουν στη συγκεκριμένη κοινωνία, το εποικοδόμημα όπως συνήθως λέμε.

Μετά από 10 χρόνια μνημόνια, για να μην πάμε παλαιότερα, δύο χρόνια πανδημία και εγκλεισμός και στη συνέχεια η βαθιά ενεργειακή και οικονομική κρίση βύθισε στη φτώχεια και την απόγνωση το 1/3 τουλάχιστον του λαού, τα στρώματα αυτά είναι εντελώς εγκαταλελειμμένα στη μοίρα τους. Κανένα κρατικό ενδιαφέρον μόνο κάποια επιδόματα, υψηλή ανεργία και μισθοί πείνας για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους, απουσία δεξιοτήτων για να ανταποκριθούν στις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας και της οικονομίας, παρατημένο στην τύχη του και τις ορέξεις κάθε επιτήδειου.

Αν προσθέσει κανείς τις μειωμένες αντοχές και τις ηθικές αντιστάσεις μιας μερίδας ανθρώπων και την ύπαρξη επιτήδειων που εκμεταλλεύονται κάθε κατάσταση και δυσκολία διαμορφώνεται το πλαίσιο εκείνο των αναγκών και των αντοχών ενός τμήματος της κοινωνίας, αυτά είναι η βάση.

Το πλαίσιο των ιδεών και το αξιακό σύστημα της ελληνικής κοινωνίας και των καπιταλιστικών κοινωνιών τι διδάσκει και πως διαμορφώνει το λαό και περισσότερο τη νεολαία είναι ιδιαίτερα σοβαρό ζήτημα.

Εκατομμύρια άνθρωποι που ζουν μέσα στην ανέχεια και στις στερήσεις συναντούν καθημερινά τον τεράστιο πλούτο που κατέχουν και διαχειρίζονται οι λίγοι. Αυτοί δεν έχουν τα αναγκαία για την επιβίωση, πολλές φορές επιβιώνουν με τη βοήθεια των άλλων ή προστρέχουν στα συσσίτια των δήμων και από την άλλη οι λίγοι μέσα στη χλιδή. Γι’ αυτή την κατάσταση οι κυβερνώντες σήμερα και οι παλαιότεροι κάνουν ότι μπορούν όχι για να βελτιωθούν αλλά να χειροτερέψουν τα πράγματα. Νόμοι και αποφάσεις είναι στην υπηρεσία του κυρίαρχου τμήματος της κοινωνίας. Καλή ώρα αυτή την περίοδο οι παραγωγοί και οι έμποροι ηλεκτρικής ενέργειας θησαυρίζουν και εκατοντάδες χιλιάδες και δυστυχώς αύριο εκατομμύρια στερούνται και θα στερηθούν το ηλεκτρικό και το χειμώνα τη θέρμανση, οι ίδιοι επισκέπτονται τα σούπερ μάρκετ και επιστρέφουν με μισοάδειες τις τσάντες.

Ποια εικόνα διαμορφώνει αυτό στην κοινωνία και ποια αισιοδοξία; Κυβερνήσεις διαφορετικών κομμάτων εναλλάσσονται και η εικόνα και η κατάσταση παραμένει ίδια και χειροτερεύει. Πώς επιδρά αυτό στη σκέψη και στη συμπεριφορά μιας μερίδας ανθρώπων;

Το κορυφαίο σκάνδαλο της παρακολούθησης του ευρωβουλευτή και προέδρου του ΠΑΣΟΚ από την ΕΥΠ εν γνώσει του πρωθυπουργού που προΐσταται  αυτής της υπηρεσίας  αντιμετωπίστηκε ως ελάχιστης σημασίας. Βιάστηκαν να κλείσουν την εξεταστική επιτροπή ώστε να μη γίνει καμία διερεύνηση. Μάλιστα κορυφαία στελέχη της Νέας Δημοκρατίας  κομπορρημονούν ότι μόνο το 6%, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, το αξιολογεί ως κάτι σημαντικό και άρα η επίδραση στην εκλογική συμπεριφορά των πολιτών θα είναι ελάχιστη και κατ’ επέκταση ελάχιστες θα είναι οι απώλειες της Νέας Δημοκρατίας. Άρα λοιπόν αυτό δεν είναι ένα σημαντικό πρόβλημα, αφού μοναδικό κριτήριο τους είναι τι επηρεάζει την ψήφο και πώς θα κερδηθούν οι επόμενες εκλογές.

Για όλα  αυτά η κυβέρνηση περί άλλων τυρβάζει τα θεωρεί εντελώς ανούσια και το πρωτεύον και μοναδικό είναι η προπαγάνδιση των επιτυχιών της και η ωραιοποίηση της κατάστασης.

Προβεβλημένος αρθρογράφος της Καθημερινής γράφει “η ατζέντα σήμερα είναι η λειτουργία του μετρό στον Πειραιά. Πάνω σε αυτή την εικόνα γίνονται οι συγκρίσεις. Αφήστε τους ανύπαρκτους και τους μουσαμαδένιους να ασχολούνται με τους βιαστές. Δεν κάνουν πολιτική αλλά ψυχοθεραπεία, βγάζουν όλα τα συμπλέγματα τους”. Έτσι αντιμετώπισε το βιασμό ενός 12χρονου παιδιού. Σε αυτά ακριβώς συμφώνησε και επαύξησε  ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ο κύριος Γεωργιάδης. Τι μπορεί να περιμένει  από αυτούς ο απλός άνθρωπος;

Ο κοινωνικός ρόλος του Κράτους πρακτικά είναι ανύπαρκτος. Το μόνο ενδιαφέρον είναι η αξιοποίηση της αστυνομίας για να διαλυθεί το “άβατο” της πλατείας Εξαρχείων και να δοθεί η συνοικία στην “ανάπτυξη” από ελάχιστους για να θησαυρίσουν.  Το ενδιαφέρον τους είναι να καθαρίσουν τα πανεπιστήμια από την ανομία, αυτό είναι το σλόγκαν της Κυβέρνησης. Οι επεμβάσεις  της αστυνομίας όμως είναι για την αντιμετώπιση των συμμοριών και των ναρκωτικών ή για την τρομοκράτηση των σπουδαστών και την επιβολή της σιωπής; Ναρκωτικά έχει κυριολεκτικά γεμίσει η χώρα, σε κάθε γωνιά διακινούνται ελεύθερα. Καθαρίζει η κυβέρνηση το πανεπιστήμιο από τα ναρκωτικά αλλά από την πύλη του και έξω στους δρόμους διακινούνται ελεύθερα και κανείς δεν συγκινείται.

Τι συνεισφέρει η τηλεόραση στο πνευματικό και ηθικό επίπεδο του λαού με το πρόγραμμα της, με τα ριάλιτι, τα πρωινάδικα, τις κουζίνες και τα μαγειρεία, την εκπόρνευση πολλές φορές και την πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας;

Πολλοί βιάζονται να υποβαθμίζουν το πρόβλημα λέγοντας ότι δεν συμβαίνει κάτι ιδιαίτερο, κάτι που δεν συνέβαινε και παλαιότερα απλώς τώρα  τα διάφορα περιστατικά δημοσιοποιούνται. Όλοι αυτοί αρνούνται να δουν το μέγεθος της σήψης, το μέγεθος των κινδύνων και καλούν όλους να βαδίζουν αμέριμνοι και μάλιστα σε μία εποχή που έχουν υποχωρήσει πολύ οι αξίες, οι ιδέες και τα οράματα της εργατικής τάξης και των εργαζομένων για μία καλύτερη κοινωνία και οι παράγοντες που τα προωθούν, το εργατικό κίνημα και οι εργατικοί αγώνες, οι κομμουνιστές και η αριστερά γενικότερα και παράλληλα αναδεικνύεται και αξιοποιείται κάθε φορά το συγκεκριμένο περιστατικό και όχι οι γενεσιουργές αιτίες του, το σύστημα δηλαδή που γεννά αυτά τα φαινόμενα.

Πολύ φοβόμαστε ότι η πορεία σήψης και παρακμής της κοινωνίας πολύ δύσκολα θα αντιστραφεί από οποιαδήποτε αστική κυβέρνηση οποιουδήποτε κόμματος. Χρειάζεται κάτι μεγαλύτερο, κάτι πιο βαθύ από αυστηροποίηση των νόμων και από επιδόματα ακριβείας. Χρειάζεται να ενταθούν οι αγώνες για την υπεράσπιση των εργαζομένων, των ανίσχυρων και των νέων για την αποκάλυψη των τεράστιων ευθυνών των κυρίαρχων δυνάμεων και των αδιεξόδων που οδηγείται η χώρα, ενταγμένοι οι αγώνες αυτοί σε μία προοπτική επαναστατικής αλλαγής της κοινωνίας.

Τ. Κ.

πηγή: ergatikosagwnas.gr