Η Μετωπική Δράση για την κρίση σε τουρισμό και επισιτισμό.

Εργαζόμενες και εργαζόμενοι στον τουρισμό επισιτισμό

Λευκαδίτισσες και Λευκαδίτες

Βρισκόμαστε στην δίνη μιας νέας οικονομικής κρίσης.

Την κρίση του 2010 την πλήρωσαν βαριά οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα με τα μνημόνια και τώρα, καλούνται πάλι οι ίδιοι να βάλουν το χέρι στην τσέπη στο όνομα της «εθνικής πανστρατιάς» όπως παρουσιάζει την «επανεκκίνηση της οικονομίας» η κυβέρνηση, για να βγάλουν τη χώρα από την κρίση.

Στον Τουρισμό, που θεωρείται βασικός πυλώνας της ελληνικής οικονομίας, τα προηγούμενα δέκα χρόνια αυτοί που δεν υπέστησαν ζημιά από την καπιταλιστική κρίση ήταν οι μεγαλοξενοδόχοι, οι tour operator, αντίθετα η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων βρέθηκαν με τσακισμένα εργασιακά δικαιώματα, μειωμένους μισθούς, χωρίς ωράρια και άθλιες συνθήκες εργασίας. Μετά από 7 χρόνια μεγάλων εσόδων και κερδών, δεν θέλουν να χάσουν ούτε δεκάρα από τα δισεκατομμύρια που μάζεψαν από την εξοντωτική δουλειά των εργαζομένων. Πάνω στην ευελιξία των εργασιακών σχέσεων στηρίζεται το «τουριστικό θαύμα» με 14 διαφορετικές εργασιακές σχέσεις.Οι εποχικοί εργαζόμενοι και οι ελαστικά απασχολούμενοι είναι αυτοί που πληρώνουν, ακόμη και στην εποχή των κερδών, πρώτοι το μάρμαρο.

Ήδη ξεκίνησε η λειτουργία των επιχειρήσεων της εστίασης, των ξενοδοχείων και εν γένει των τουριστικών καταλυμάτων και του συνόλου των συναφών κλάδων και δραστηριοτήτων.

Το μέλλον το οποίο προδιαγράφεται μόνο φωτεινό δεν είναι, καθώς η κυβέρνηση, παρέχει πλήρη στήριξη και πάλι των επιχειρηματιών με νέες χορηγήσεις, ζεστό χρήμα,με εργασιακή ασυδοσία και κίνητρα για την λεγόμενη επανεκκίνηση της οικονομίας, ενώ οι εργαζόμενοι μένουν ακάλυπτοι με μεγάλο ποσοστό να μην έχει πάρει το επίδομα των 800 €.

Προβλέπεται ότι εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι θα μείνουν χωρίς δουλειά και δεν θα βγάλουν τα προς το ζην του χειμώνα. Οι συνθήκες στο κλάδο είναι πλήρως εντατικοποιημένες, με δυσανάλογες για την δουλειά που βγάζουν αποδοχές είτε πρόκειται για οικογενειάρχες είτε πρόκειται για νέους εργαζόμενους και φοιτητές, όπου με τα χρήματα της σαιζόν καλύπτουν τα έξοδα των σπουδών τους. Όλοι αυτοί μένουν κυριολεκτικά στον αέρα.

Για σε όσους βρίσκεται σε αναστολή η σύμβαση τους έχει δοθεί πλέον η δυνατότητα να παραμείνουν σε αυτό το καθεστώς, και η επιστροφή στη δουλειά να εξαρτάται από την πληρότητα και τις κρατήσεις των ξενοδοχειακών μονάδων στις οποίες εργάζονται.

Η ταυτόχρονη ένταξη των μεγάλων επιχειρήσεων στο πρόγραμμα «ΣΥΝ-Εργασία», με μόνη προϋπόθεση την πτώση του τζίρου τους κατά 20%, τους δίνει τη δυνατότητα να κρατήσουν τους εργαζόμενους με τα ψίχουλα των 534€ της κρατικής ενίσχυσης, αντί του κανονικού τους μισθού.

Η ίδια κατάσταση που περιγράψαμε παραπάνω, ισχύει και για τους εργαζόμενους στον επισιτισμό όπου πραγματοποιούνται περικοπές στους μισθούς και στα ασφαλιστικά τους δικαιώματα, κάτω από την επιταγή «να βάλουμε όλοι πλάτη», ενώ τα κέρδη που εισέρρεαν τα προηγούμενα χρόνια οι εργαζόμενοι δεν τα είδαν «ούτε με το κυάλι».

Ήδη μεγάλο μέρος των εποχικών εργαζομένων στον επισιτισμό που είχαν συμφωνήσει για το που θα δουλέψουν το καλοκαίρι, έχει πάρει «ειδοποιητήριο» ότι «δεν θα τον χρειαστούν φέτος».

Έτσι, όλος αυτός ο κόσμος, και ξεκρέμαστος μένει, και πολύ περισσότερο, όσοι θα είναι οι «τυχεροί» που θα έχουν δουλειά, στη παραμικρή κουβέντα απέναντι στον εργοδότη και τις αυθαιρεσίες του, την καταστρατήγηση των δικαιωμάτων τους, τη μείωση στο μεροκάματο κλπ, θα βρεθούν αντιμέτωποι με την απειλή της απόλυσης. Συνάμα, το φάσμα της «μαύρης» εργασίας ολοένα και διογκώνεται, λαμβάνει νέες διαστάσεις.

Στον αντίποδα των παροχών χιλιάδες των επαγγελματιών και μικροεπιχειρηματιών , βρίσκονται μπροστά στο χείλος του γκρεμού. Τα συσσωρευμένα χρέη και τα νέα που δημιουργήθηκαν τη περίοδο αναστολής των δραστηριοτήτων τους, συνθέτουν μια οξεία κατάσταση από την οποία δύσκολα θα τα βγάλουν πέρα. Οι προβλέψεις της ΓΣΕΒΕ, ότι το 1/3 των επιχειρήσεων βρίσκονται μπροστά στο λουκέτο, δεν απέχουν από την πραγματικότητα. Οι μικροϊδιοκτήτες, εκείνοι που διατηρούν μια ατομική επιχείρηση στον τουρισμό, και οι αυτοαπασχολούμενοι θα πληγούν σημαντικά. Ήδη, ένα μέρος τους, δεν πρόκειται να ανοίξει. Από την άλλη και όσοι ανοίξουν δεν είναι βέβαιο ότι θα βγάλουν τζίρο αρκετό ώστε να συντηρηθούν το χειμώνα.

Απαιτείται η οργάνωση του αγώνα των εργαζομένων, για να μη φορτωθεί στην πλάτη τους η κρίση της πανδημίας. Έχει ήδη διαμορφωθεί πλαίσιο αιτημάτων προς την κυβέρνηση και την εργοδοσία, το οποίο αποτελεί απόφαση δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων. Δεν πρέπει να αφήσουν κανένα περιθώριο να τους ρίξουν στα αζήτητα, μέχρι να πάρει μπροστά η μηχανή του πανάκριβου εμπορεύματος που λέγεται Τουρισμός, από τον οποίο, έτσι κι αλλιώς, είναι αποκλεισμένη η πλειοψηφία του λαού. Απαιτούμε να ικανοποιηθούν όλα τους τα αιτήματα, που θεωρούν δίκαια και αναγκαία για την επιβίωσή τους.

Να μην εφαρμοστούν τα απαράδεκτα μέτρα της κυβέρνησης.
Να διασφαλιστεί το εισόδημα των εργαζομένων στα ξενοδοχεία και τον Επισιτισμό με βάση τις ΣΣΕ.
Να επαναπροσληφθούν όλοι οι εποχικοί.
Εντατικοί έλεγχοι για να σταματήσει η εργοδοτική αυθαιρεσία, με μέτρα ασφάλειας και υγιεινής στους χώρους εργασίας.
Ενίσχυση των υγειονομικών μονάδων.
Επίδομα για όλους τους ανέργους του κλάδου στο 80 % του βασικού μισθού χωρίς όρους και προϋποθέσεις για όλο το διάστημα της ανεργίας.
Γενναία επιδότηση για κοινωνικό τουρισμό για όλους.
Πάγωμα πληρωμών ρεύματος, νερού, τηλεφώνου, internet, φόρων και τραπεζικών δόσεων.
Μηδενικά δημοτικά τέλη.
Η δύναμη-κλειδί, εκείνη που μπορεί να καθορίσει τα πράγματα, η εργατική τάξη και συνολικά ο λαϊκός παράγοντας, δεν έχουν πει την τελευταία τους λέξη. Στα χέρια του λαού και των μαζικών του φορέων, πρώτα από όλα των εργαζομένων και των συνδικάτων βρίσκεται η δυνατότητα να κινηθούν τα πράγματα προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση.